| |
 |
|
De Beemster
De Beemster is een geslaagd voorbeeld van Hollandse droogmakerijen uit de
zeventiende eeuw. Het was ooit een woeste binnenzee die door oeverafslag steeds
groter werd. De watervlakte werd tussen 1607 en 1612 met behulp van 42 molens drooggelegd. Een groot succes, want het gewonnen land, dat 3,5 meter onder
zeewaterniveau lag, leverde vruchtbare landbouwgrond op.
De Beemster is een opvallend voorbeeld van geplande landinrichting in de Nederlandse renaissance. Na de drooglegging werd de polder verkaveld in vierkanten en rechthoeken.
De geometrische indeling gaat terug op klassieke Griekse en Romeinse opvattingen. Uitgangspunt was dat goede vormgeving van een landschap of een stad bijdroeg aan
de kwaliteit van de samenleving. De Beemster is dus een monument waarin de invloed
van de renaissance nog is te herkennen. Hierdoor is de Beemster in 1999 geplaatst op
de lijst van wereldmonumenten van Unesco.
De naam Jan Adriaanszoon Leeghwater is onverbrekelijk verbonden aan de drooglegging, maar het waren de rijke VOC-kooplieden die het financieel mogelijk maakten. Het duurde
dan ook niet lang of zij bouwden hier hun prachtige buitenhuizen en statige stolpen.
Een bezoek aan een gebied dat zoveel meter onder de zeespiegel ligt samen met
het
in vierkanten, opgedeelde groene landschap, de bijzondere waterhuishouding
en de
rijke geschiedenis is een unieke belevenis! En dat niet alleen! Er is hier sprake
van
een Werelderfgoed in een Werelderfgoed: de Stelling van Amsterdam bevindt zich
immers ook gedeeltelijk in Beemster.
©Nederlands Bureau voor Toerisme & Congressen 2004
Links
www.beemster.net |
