Scheepvaarthuis

Het Scheepvaarthuis werd gebouwd als gemeenschappelijk kantoorgebouw van zes Amsterdamse rederijen. Het wordt gezien als het eerste gebouw geheel in de stijl van
de Amsterdamse School. Het pand werd ontworpen door de gebroeders Van Gendt en
van der Mey. Daarnaast heeft een grote groep van bekende kunstenaars meegewerkt
aan de talrijke decoraties van zowel exterieur als interieur van het gebouw. Het pand
moest dienen als een praktisch, modern en functioneel kantoorgebouw en tevens
verwijzen naar de rijke scheepvaarttraditie van Nederland.
Bij de eerste bouwfase werd reeds voorzien in de twaalf jaar later voltooide uitbreiding;
voor beide bouwfasen werden de bakstenen tegelijkertijd gebakken om kleurafwijkingen
te voorkomen. Diverse soorten baksteen, siersmeedwerk, glas-in-lood, exotisch hardhout
en textiel werden in grote hoeveelheden verwerkt. De toegepaste materialen waren
uitermate kostbaar: diverse typen baksteen en ook mallen voor profiel - of vormstenen werden speciaal ontworpen.
Bijzonder zijn het rijk gedecoreerde centrale trappenhuis, de directievertrekken en de
grote vergader- of beraadzaal op de derde verdieping aan de kant van de
Prins Hendrikkade. Het fraaie smeedwerk in het centrale trappenhuis vormt een
verbindende schakel tussen de verdiepingen en wekt de suggestie de vloeren te stutten.
Het trappenhuis wordt afgesloten door een imposante glas-in-loodkap.
De grote vergader- of beraadzaal werd geheel ontworpen door de binnenhuisarchitect
T. Nieuwenhuis. De betimmeringen zijn uitgevoerd in donkere tropische houtsoorten
als mahonie, ebben en coromandel. Tijdens een verbouwing in 1972 werden ten behoeve
van een betere lichttoetreding de glas-in-loodramen ingekort, de originele
wandbespanning in een lichtere tint vernieuwd en de oorspronkelijke wandlampen, plafonnières en lichtkroon verwijderd. De originele, in opengewerkt messing uitgevoerde, lichtkroon werd in 1974 herplaatst. Dat gold helaas niet voor de overige oorspronkelijke verlichting.

Link
www.bmz.amsterdam.nl

 
 
 
 

©2009 Dori Kaden